مگر می شود.

مگر می‌‌شود تو دوست داشتن بلد باشی‌ و 
من تنها سفر کنم
تنها عکس بگیرم
تنها قدم بزنم
حتی تنها با خودم حرف بزنم
و من چقدر دلم می‌‌خواهد
یک نفر همیشه
دلش برایم تنگ شود.
هوایِ عاشقی با تو،
مثلِ بهار های گیلان 
غیرِ قابل پیش بینی است؛
گاه ابری است
گاه بارانی 
و گاه طوفانی 
آنقدر نوسان دارد.
که با آفتابی شدنِ آسمان
باید ذوق کرد! 
درست مثلِ لبخند های کمیابِ تو،
بعد از چند روز دلگیری.!
هر شب دلم بهانه‌ی تو.
هیچ 
بگذریم!
امشب دلم دوباره تو را.
هیچ
شب بخیر!
MRZ